Wow waar moet ik beginnen?!

Eindelijk heb ik weer eens de tijd gevonden om deze pagina bij te werken en jullie van de nieuwste avonturen op de hoogte te brengen. Nadat ik mijn vorige update heb geschreven ben ik vanuit La Paz naar Cochabamba gegaan. Cochabamba is een van de grotere steden van Bolivia en is internationaal vooral bekend vamnwege de watercrisis die hier een aantal jaren geleden was. Na ruim een week in Cochabamba te zijn geweest ben ik naar Sucre gegaan. Sucre is echt een prachtig stadje met allemaal witte voormalige regeringgebouwen. Tijdens een bezoek aan het nationaal museum van Bolivia waar alle voormalig vrijheidsstrijders werden geeerd maakte ik de fout om op een stoel te gaan zitten die ooit aan Bolivar had toebehoord. Toen de rondleidster van de schrik was bekomen was het enige wat ze die middag nog tegen me kon zeggen Solo Mirar Erik!

Na Sucre ben ik met Iris die ik in Sucre had ontmoet naar Potosí gegaan. Potosí is een mijnstadje wat vroeger… heel vroeger enorm rijk was omdat er enorm veel zilver in de mijnen werd gevonden. Nu is Potosí echter een super arme stad waar vrij weinig te doen is voor toeristen de grote trekker is de mijnen. We moesten en zouden dus een bezoek aan de mijnen brengen. Het was in een woord vreselijk. De stoffen die daar worden ingeademd zorgen ervoor dat de arbeiders die hier werken binnen twintig jaar sterven aan longkanker. De mijnwerkers werken in een systeem van coöperaties, waarbij de mijnwerkers onder zelfbestuur voor stukloon werken. Grote armoede is het gevolg van de weinige opbrengsten. In de Lonely Planet staat geschreven dat het een Job from Hell is en dat is het ook inderdaad.

Na Potosi nam ik afscheid van Iris, en reisde ik verder naar Uyuni! Uyuni is bekend vanwege de zoutvlakten. Het was werkelijk fantastisch! Echt ik zal een paar foto´s bijvoegen maar wat je daar ziet is ongelofelijk zo mooi... Ik had een tour van twee dagen geboekt en met een jeep reden we van de ene mooie plek naar de andere. ´s Nachts was het echt enorm koud, ruim dertien of veertien graden onder nul..... maar de tequila die we dronken maakte dat we ons niet al te koud voelden (zout genoeg) De volgende dag hadden we een klein akkefietje met onze chauffeur hij wilde namelijk iemand extra meenemen waar hij dan natuurlijk voor betaald zou krijgen, maar wij zouden dan als sardientjes op elkaar gaan zitten. Nou daar waren wij het mooi niet mee eens en toen onze grote vriend dat duidelijk werd sloeg de stemming drastisch om en werd hij erg boos. Jammer voor hem want hij heeft van niemand van ons een Boliviano fooi gehad.

Na Uyuni ben ik weer richting Sucre gegaan om van daaruit naar Santa Cruz te vliegen daar een nacht te slapen en dan het vliegtuig naar Buenos Aires te nemen! Interessant aan die ene nacht in Santa Cruz was dat er de volgende dag een ¨illegaal referendum¨ zou worden gehouden. Dit referendum hield in dat de provincie Santa Cruz meer autonomie wil hebben en minder geld wil betalen aan de socialistische regering Morales die hier dan ook consequent voor dief wordt uitgemaakt. Overal waren militairen op straat, en het was verboden om alcohol te drinken. Nu werd daar snel een oplossing voor gevonden door de wijn in een koffiekopje te serveren!

Buenos Aires... Wat een stad, na de indrukwekkende armoede van Potosi en andere gebieden in Bolivia is Buenos Aires echt een westerse stad met helaas ook redelijk westerse prijzen! Ik kwam op een zondag aan en had via internet gelezen dat op die dag de belangrijkste voetbalwedstrijd van het jaar zou plaatsvinden namelijk Boca Juniors tegen River Plate. Ik wilde hier dolgraag naar toe maar de wedstrijd was bijna afgelopen toen ik aankwam dus die vlieger ging helaas niet op. In het vliegtuig raakte ik aan de praat met een oudere dame die helemaal fan van Boca Juniors was. Ze raakte bijna in vervoering als ze over de club praatte en Diego Maradona was bijna als een God voor haar. Wat hij allemaal wel niet gedaan had en wat hij wel niet voor Argentinie had betekend het was in een woord geweldig. Toen ik opmerkte dat ik Maradona ¨a little bit pathetic¨ vond stijgerde ze me toch en was het gesprek snel afgelopen. Die les in het achterhoofd houdende heb ik me afgelopen week maar niet teveel over Maradona uitgelaten want het is inderdaad een God in Argentinie. Buenos Aires is een waar shopping walhalla. Je kunt er van alles krijgen. De restaurants zijn goed, de wijn is goedkoop en het vlees is geweldig. Grote stukken krachtvoer liggen op het vuur op je te wachten als je binnenkomt en daar wordt deze jongen heel erg blij van. Na tien dagen vooral ´s nachts geleefd te hebben ben ik gisteren weer in Bolivia aagekomen waar ik nog twee dagen van de Bolivianen mag genieten om vervolgens weer richting Aruba te vliegen!

Tot zover mijn update van de laatste weken.

Hartelijke groet,
Erik Jan